Еңбегі еленген агроном әже

Қай мамандықтың болмасын қызығы мен қиындығы қатар жүретіні белгілі. Бұл ауыл шаруашылығы мамандарына да қатысты. Осы сала мамандарының еңбегі қашан да елеусіз қалмаған. Біздің Бөрлі ауданында да үлгі болатын еңбек адамдары баршылық.

C3F12734-BF87-4778-96CE-34C70ADB6A49

Бүгінгі мақаламыз ауданымызға, облысымызға танымал агроном Ғалия Ысқақова туралы. Ол өмірін тұқым шаруашылығына арнаған маман. Ауыл шарушалығы саласында 37 жыл талмай еңбектенген агроном. 21 маусым күні мерейлі 80 жасқа толатын Ғалия әжемен біз де кездесіп, әңгімелескен болатынбыз.

Ғалия Ысқақова негізінен 1944 жылы Теректі ауданы Тоқсай ауылында дүниеге келіпті. 3 жасында отбасымен ауданымызға қарасты Бумакөл ауылдық округінің Облав ауылына көшіп келген. Осы уақытта әкесі соғыста болған екен. Ауылда тек орыс мектебінің болуына байланысты 7 жасында 1 сыныпқа барған. Мектеп табалдырығын орысша бір сөз білмей аттаған. Жаңа жылға дейін мұғалімдер оған орысша сөйлеуді үйретіпті. 7 сыныптық ауылдағы мектепті бітіргеннен кейін ары қарай не істерін білмей жүрген Ғалия аудандық «Красный луч» деген газеттен хабарламаны көріп қалады. Онда Орал шаруашылық техникумында агроном, экономист, ветеринар және тағы басқа мамандықтарға 7 сыныптан кейін қабылдайтыны туралы жазылыпты. Осы оқу орнына тапсыратынын айтқан кезде артынан ерген сіңілі-інілерін кім қарайтынын ойлап, басында қарсы болған анасы кейіннен келіскен. Орал қаласына бірінші рет келіп тұрған Ғалия не істерін білмей, техникумға баратын жолда кездескен адамдардан сұрастырып, әрең дегенде тауып алыпты. Содан көрсетілген мамандықтардың ішінен агроном мамандығын таңдап, математика мен орыс тілінен емтихан тапсырған. Техникумға түскеннен кейін жатақханаға орналасып, оқуын 4 жыл 8 ай дегенде бітірген. Оқуын үздік бітірген Ғалияға ұстаздары білімін Мәскеу қаласындағы Тимирязев атындағы ауыл шаруашылығы ғылымдары академиясында жалғастыруды ұсынады. Алайда, отбасылық жағдайға байланысты оқуын әрі қарай жалғастыра алмапты.

– Мен отбасыда алты баланың үлкенімін. Оқу бітірген кезімде артымнан ерген сіңілім мектеп бітіріп, оқуға түсетін жыл болатын. Анам бізді асырау үшін түрлі жұмыстарда жасады. Тіпті, қой баққан да болатын. Бізге әрдайым оқыңдар, оқысаңдар болашақтарың жарқын болады деп айтып отыратын. Анам маған «сенің наныңды табатын дипломың бар ғой, енді сіңілің оқысын» деді. Оқуымды бітіргеннен кейін мені басқа ауданға жұмысқа жіберді. Ал мені ауылда анам бауырларыма қарайласады деп күтіп отырған болатын. Содан менің дипломымды 10 күн бермей жүрді. Кейін менің жылап жүргенімді көріп отбасым тұратын Бөрлі ауданына жұмысқа жіберді. 1965 жылы оқу бітіре салып, бірден жұмысқа кірістім. Маған «Орал» колхозындағы жұмыс орнымды көрсетіп, не істейтінімді түсіндірді. Ауылда агроном – тұқым өсіруші болып жұмыс істедім. Басында келгенде дым білмейтінмін. Кейін қасымдағылардың жұмысына қарап, үйреніп кеттім. Содан 37 жыл бойына агроном болып жұмыс жасадым. Жұмыс орнымда менен басқа әйел адам болмады. Көргендер жалғыз өзің орыстардың арасында не істеп жүрсің дейтін. Ер адамның жұмысы болса да қиындығына, ауырлығына көндім. Аудандағы жалғыз әйел агроном болдым, - дейді кейіпкеріміз.

Еңбек жолын «Орал» колхозында бастаған жас агроном өмірлік серігін де жұмыс орнынан табады. Агроном Ғалия 1967 жылы Әкімгерей деген жігітке тұрмысқа шығып, 3 баланың анасы атанады. 2 қызы мен 1 ұлын өсіріп, аяқтарынан тұрғызып, ұлын ұяға, қыздарын қияға қондырған.

Басынан өткен қиын-қыстау уақытта далада еңбек етіп, агроном мамандығының қыр-сырын меңгерген ананың басты арманы балаларын аман-есен өсіру болды.

– Жолдасым менің ер адамдардың ортасында жалғыз өзім жұмыс істейтініме қарсы болмады. Ол да менің жұмыс орнымда көліктерге техникалық қызмет көрсететін. Үлкен қызым 2 айға толған кезде мен жұмысқа шықтым. Себебі ол уақытта бала күтіміне байланысты демалыс тек 2 ай ғана болатын. Өмірлік серігім 40 жасында қайтыс болды. Жолдасым өмірден өткеннен кейін қайғырып отыратын уақыт болмады. Бастысы, балаларым ешқандай жамандық көрмей өсіп, аяқтарынан тұрғызсам екен деп ойладым. Бір өкініштісі, жолдасым ерте қайтып, балаларының қызығын көріп, немерелерін иіскеп те үлгерген жоқ. Екі қызым да жұмыста. Үлкен қызым биыл 56 жасқа толды. Қазіргі уақытта бала келініммен Орал қаласында тұрамыз. Келініммен бір шаңырақ астында тұрып келе жатқанымызға 20 жыл болды. 3 перзентімнен 6 немере, 2 шөбере сүйіп отырмын, - дейді танымал агроном.

Көбісі агрономның жұмысы тұқымды егіп, өсуін күтіп отыратын оңай жұмыс деп ойлауы мүмкін. Шынына келгенде, бұл үлкен еңбекті талап ететін жұмыстардың бірі. Агроном дала жұмыстары басталған кезде тұқымның себілу жылдамдығын орнатып, бақылайды. Сонымен қатар, ұшақпен егістікті арамшөптерге қарсы өңдейді.

Ғалия Мырзағалиқызының жұмысы таңғы төртте жұмысшыларға жоспарды түсіндірумен басталады. Ол күнде таңертеңгі төрттен он бірге дейін, кейін кешкі бестен түнге дейін жұмыста жүреді. Осындай жұмыс уақытымен ол 3 балаға да қарап, үй шарушылығымен де айналысып, жұмысқа да үлгеріп жүрген.

– Мен үнемі далада жүретінмін. Менің міндетім тұқымдардың сапалы екеніне көз жеткізіп, оны үнемі тексеріп отыру болды. Егістіктердің көлемдері әртүрлі болып келеді. Бірі 300 гектар болса, кейбірі 400 гектарға дейін болады. Кей кезде қателіктер де болып жатады. Адамдар да әр түрлі болып келеді ғой. Біреуі шын еңбегімен жұмыс істесе, енді бірі істегісі келмей, жұмысын дұрыс атқармайды. Біреуге ұрыссаң, енді біреуін жазалап жататын кездер де болады. «Әрекет түбі – берекет» демекші, біздің өнім әрқашан жақсы болып шығатын. Бұл жұмысшылардың аянбай тер төгуінің арқасында. Айтып өткенімдей, мен жұмысқа келгенде жалғыз әйел адам болдым. Десе де, әйелдерден гөрі, ер адамдармен жұмыс істеген оңай. Жұмыстастарым мені сыйлап, ешқашан менің алдымда сөзге келіп немесе балағат сөз айтпайтын. Біздің жұмысымыз әрқашан жақсы нәтиже көрсетті, - дейді агроном-тұқым өсіруші.

Ғалия Ысқақова адал атқарған жұмысының арқасында көптеген алғысхаттарға да ие болған. Тұқым шаруашылығын дамытуға қосқан үлесі үшін «Еңбек Қызыл Ту» орденімен және «Еңбек ардагері» медалімен марапатталған. Кейіпкеріміз қоғамдық жұмыстарға да белсене араласып, әйелдер кеңесінің де мүшесі болған.

Бүгінгі күні үш баласы да, олардан ерген немерелері де әртүрлі салада еңбек етіп келеді. Саналы ғұмырын егін даласына, тұқым өсіруге арнаған Ғалия әженің, яғни еңбек адамының өмірі өсіп келе жатқан ұрпаққа да үлгі болып қалары анық.

Айдана Абдрахманова

Бөрлі ауданы